(Δασκαλος) -Ο αντρας σε μια γυναικα προσεχει:
προσωπο
στηθος
οπισθια
(συνηθως με φορα αντιστροφη απο την παρατιθεμενη)
(Ελενιτσα): Και το μυαλο? Το μυαλο δε το προσεχει?
Γιατι κυριε?
Αντε τωρα να εξηγησεις στην Ελενιτσα την εξελικτικη πορεια του homo sapiens ανα τους αιωνες....
Στην πραγματικοτητα ειναι πιο απλο απ'οτι νομιζες.
Και οχι, δεν ειναι το απλο, του τυπου ''δειχνει πιο γονιμη οταν εχει τα αναλογα προσοντα και τα αρσενικα υποσυνειδητα τρελλαινoνται να της φτιαξουν μικρα τους/της αντιγραφα''.
Το καθε μερος του σωματος της γυναικας (και του ανδρος βεβαιως βεβαιως, αλλα τωρα μιλαμε για το ωραιον φυλο) ειναι η γραφικη αναπαρασταση του τι ακριβως ειναι το συγκεκριμενο θηλυκο.
Οπως εντος, ετσι και εκτος. Οπως το εξω, ετσι και το μεσα. Οπως το υλικο, ετσι και το άυλο.
Για δωσε βαση:
Tι ειναι το προσωπο?
Ειναι καθαρη αντανακλαση συναισθηματων.
Ο, τι νοιωθεις πιο συχνα, γραφει ανεξιτηλα στο προσωπο σου.
Φοβος, χαρα, λυπη, πονος, ελπιδα, αποθαρρυνση, κουραγιο, αγωνια, ολα, μα οοολα εκει.
Για να τα βλεπουν ολοι.
Οι ρυτιδες και το γερασμενο προσωπο, τα παρασημα-ευσημα της ζωης ειναι τα πιο συχνα μας συναισθηματα χαρτογραφημενα με ακριβεια χιλιοστου.
Το δροσερο, ομορφο προσωπακι της κοπελιτσας ειναι η φωτογραφικη απεικονιση του χαριτωμενου οντος που ονειρευεται πολυ, ειναι ευαλωττο, αγαπαει τρυφερα και αθωα, ειναι γεματο ελπιδες και γλύκα και το'χουνε προστατευσει και φροντισει αρκετα- και ετσι πρεπει- ωστε τα αρνητικα συναισθηματα να μην εχουνε ακομα διαλυσει τον ψυχισμο του και επομενως να μην εχουνε γραψει ακομα πανω στο προσωπακι του.
Διαβαζω συχνα, και γελαω, οτι το προσωπο ειναι λεει, οι σκεψεις που κανουμε πιο συχνα.
Λαθος, φιλαρακι μου.
Αμα ηταν ετσι, ολες οι διανοιες και οι νομπελιστες και οι εχοντες το υψηλο IQ θα ειχαν προσωπα φραπα.
Αλλα δεν εχουν.
Γιατι το προσωπο ειναι,
καθαρη αντανακλαση των αισθηματων -συναισθηματων που κανουμε πιο συχνα.
Σκεψου το και θα δεις ποσο δικιο εχω.
Παμε τωρα στα βυζακια.
Γιατι τρελλαινεται το αρσενικο για στητα, ωραια και μεγαλα βυζακια?
Απαντηση:
a/ επειδη γουσταρει να τα χουφτωνει οταν γαμαει
b/ επειδη αυτα ειναι σημαδι γονιμοτητας, λειτουργει η φυσικη επιλογη
c/ επειδη του θυμιζουν τη μανουλα του
Ολα αυτα που λες, ειναι η ενδειξη, οχι ο πραγματικος λογος.
Οπως το προσωπο ειναι η γραφικη απεικονιση συναισθηματων,
ετσι και το γυναικειο στηθος ειναι η απεικονιση της ικανοτητας του θηλυκου για φροντιδα.
Οσο πιο μεγαλο το στηθος της, τοσο πιο αυξημενη η αναγκη της να φροντισει.
Το θηλυκο με 'πλάκα τα γαλονια' δηλ μικρο στηθος, οπως ελεγε η γιαγια μου, δεν το'χει τοσο στο αιμα του το να φροντιζει. Συνηθως, θελει να το φροντιζουνε.
Οπως ενα κοριτσακι μικρο, ακομα χωρις στηθος. Μολις φυτρωσουνε τα στηθακια της, ξεκιναει και η αναγκη της να φροντισει, να θρεψει.
Το θηλυκο με τα πλουσια μπαλκονια, ειναι συνηθως απιστευτα μητρικο, δοτικο, την εχει τη φροντιδα στο αιμα του.
Sorry, ladies, but it's true.
Μαντεψε τωρα ποια συνηθως θα προτιμησει το αρσενικο που λαχταραει να αναπαραστησει, εστω για μια βραδυα, εστω για ενα γαμησι, την αγαπητικη σχεση στοργης που ειχε με τη μανουλα, εκεινη τη μοναδικη και αξεχαστη που φροντιζε για ολες τις αναγκες του χαιδεμενου της.
Οσες βεβαια, οπως εγω ( τα τεσσερα παιδια δε μεγαλωνουν χωρις συνεχες παρ-αναλωμα του εαυτου) και φυσικα και μεγαλο μερος του γυναικειου πληθυσμου, εχουνε ξοδεψει το περισσοτερο της ζωης τους φροντιζοντας αλλους , κουραστηκανε απιστευτα να δινουν -φυσικο δεν ειναι; ιδιως αμα δεν πηρανε και πολλα σε ανταλλαγμα- οποτε αυτο θα φανει στο στηθος τους, που θα 'πεσει', δειχνοντας σ'αυτες και σε ολους οτι εχουν αποκαμει πια απο το να φροντιζουνε. Οσο πιο πεσμενο, τοσο πιο μεγαλη η κουραση απο το δοσιμο.
Το κοριτσακι που δεν εχει προλαβει να δωσει τιποτα και σε κανεναν (ειπαμε, το φροντιζουνε ακομα αυτοι που το αγαπουν και το προστατευουν) και λαχταραει να περιποιηθει και να φροντισει, εχει στηθακι στητο, λαχταριστο και αξιοζηλευτο, οπως και η λαχταρα του να κανακεψει και να φροντισει. Κι αμα δε με πιστευεις, δες πως κανει μια εφηβη μπροστα σ'ενα κουταβι, ή ενα μωρο: στριγγλιές αγαλλιασης, καθως τα οιστρογονα πλημμυριζουνε το αιμα και τον εγκεφαλο της. Εγω αμα δω, στη φαση που ειμαι, μωρο, το πολυ-πολυ να νοιωσω ανακουφιση που δεν ειναι δικο μου και δε θα το'χω το βραδυ να με ξυπνησει 15 φορες, σαν κινεζικο βασανιστηριο.
Ποια απ'τις δυο μας, λες, εχει περισσοτερη περαση στον αντρικο πληθυσμο, εγω ή η εφηβη?
Το βρηκες. Εκτος φυσικα κι αμα καταφυγω στα μεγαλα μεσα και φορεσω τα wonderbra μου που θα μου χαρισουν την εξωτερικη οπτικη εικονα της γυναικας με το στηθος της 18χρονης. Οποτε τα αρσενικα μπορουν να συνεχισουν ενδομυχα να με χρησιμοποιουν ως το φετιχ της φροντιδας που εχουν αναγκη απο μια γυναικα και αρα να με ορεγονται και ως σεξουαλικο αντικειμενο ποθου.
Παμε τωρα και στο κωλαρακι.
Αχ, το κωλαρακι.
Που λειτουργει σε τοσα επιπεδα ταυτοχρονα και πως να στα εξηγησω ολα με τη μία.
Αντε, θα προσπαθησω. Τα βασικα τουλαχιστον.
Πωπω αυτο το ματι το αντρικο. Κατευθειαν εκει. Στην ωραιόπυγη (ωραια πηγη, ναι, παρτο οπως θες).
Τι ειναι, συμβολικα, συμφωνα με τα οσα ειπαμε, το κωλαρακι?
Γιατι ο πισινος ο ανδρικος σπανίως φαρδαινει, μενει παντα στητος και σφιχτοδεμενος, παραπεμποντας σε αένναη κατασταση παιδικης ηλικιας? Και γιατι του θηλυκου φαρδαινει και ξεχειλωνει καιι χαλαρωνει σαν παραγινομένη ντοματουλα? Ε, γιατι? Που σχεδον οποια και να ρωτησεις, πλην λιγων εξαιρεσεων, εχει παραπονα με τα οπισθια της?
Τι, ειναι οι ορμονες της, λες? Ιατρικως εξακριβωμενο?
Αχ, δε με προσεχεις οταν γραφω και με πληγωνεις.
Πως ειπαμε πιο πανω? Οι φυσικες, υλικες μορφες ειναι οι ενδειξεις, η γραφικη αναπαρασταση του τι παιζεται μεσα, εντος, σωστα?
Για ακου:
Ο κωλος ειναι δυο πραγματα, ή μαλλον ενα, γιατι ειναι αλληλενδετα.
Το πρωτο: οι γλουτοι αναπαριστουν, εκπροσωπουν δυναμη ή την ενεργεια της δυναμης, της αποφασιστικοτητας. Το δευτερο, ο πισινος, η πηγη στηριξης μας, ειναι το πόσο μας καλλιεργησανε αυτη την αισθηση δυναμης οσο ειμαστε μικροι, πόσο το περιβαλλον στηριξης μας, οι δικοι μας ανθρωποι, μας καλλιεργησαν την αισθηση της αυταξίας και δυναμης.
Γι' αυτο οι αντρες και οι αθλήτριες εχουν σφιχτα κωλαρακια. Η δυναμη της θελησης, της αποφασιστικοτητάς τους γραφει εκει.
Γι'αυτο οι ομοφυλοφυλοι τρελλαινονται για ανδρικο κωλαρακι.
Την απτη, υλικη αναπαρασταση της δυναμης. Που τους λειπει ή τους ελειψε οταν ηταν μικροι και τωρα την αποζητουν αχορταγα στους ομοφυλους τους. Για να αναπληρωσουν το κενο.
Σε ακουω, φιλε αρσενικο μου, την ακουω την αντιρρηση σου, μου λες'' ε, οχι και να με βγαλεις gay επειδη γουσταρω σφιχτα κωλαρακια, ελεος μωρη πυροβολημενη''.
Οχι καλε, δεν ειπαμε αυτο. Δε σου θιγω τον αντρισμο σου καλο μου.
Ξερω, γουσταρεις σφιχτο κωλαρακι και εισαι αντρας με τα ολα σου, επειδη θελεις ενα δυναμικο, γεματο ενεργεια και αποφασιστικοτητα θηλυκο με τους αναλογους γοφους. Που δειχνουν τη δυναμη και την αποφασιστικοτητα της . Γιατι, τι να την κανεις τη γκομενα που κολλαει σαν κολιτσιδα, που σου ρουφαει την ενεργεια σαν βαμπιρι, που δε μπορει να κανει τιποτα απο μονη της κι ολα τα περιμενει απο σενα? Θελεις τη γυναικα τη γαμάτη, τη δυναμικη. Οπως το κωλαρακι της, ετσι και η ενεργητικοτητα και ο δυναμισμος της. Σφιχτα και χρηστικότατα. Και καλα κάνεις που τα θελεις.
Το ιδανικο σου, αρσενικο μου, ειναι μια γυναικα με στητο, πλουσιο στηθος, και σφιχτο, αξιογαμητο κωλαρακι αλλα και προσωπακι ομορφο και γλυκύτατο. Με αλλα λογια, συμφωνα με τα προαναφερθεντα, θες μια γυναικα μητρικη και ολο φροντιδα αλλα και γεματη αποφασιστικοτητα και δυναμισμο, με συν-αισθηματα ολο γλυκα και τρυφεροτητα.
Θες το ιδανικο, αυτο λαχταραει η ψυχη σου. Την απολυτη γυναικα. Την Ευα, οπως βγηκε απο τα χερακια του Θεου μας, οταν του την πρωτοπαρουσιασε του Αδαμ ,που την ειδε ο δολιος κι αστραψε ολος ο παραδεισος απο την ομορφια της, που την ειδε και του'φυγε του καημενου το τσερβέλλο απο ποθο. Που την ειδε και την ωρεχτηκε ακομα και το φιδι, ο οφις ο αρχαιος, και οπως το'χει συνηθειο, θελησε να την καταστρεψει, να την κανει, ασχημη, ναι, καπως ετσι, χοντρη, πλαδαρη, με ρυτιδες κουρασης, με πεσμενο στηθος και κωλο,γεματη κυτταριτιδα, νωθρη και αρρωστη, να την καταντησει μη ελκυστικη,ανεραστη και αρα απλησιαστη, χωρις την προστασια και την αγαπη του αρσενικου της...
Πως θα το εκανε αυτο ο οφις που λεγαμε? Ευκολο. Αφου πρωτα θα της κατεστρεφε της θηλυκιάς τον ψυχισμο της, κλειδωνοντας την σε λαθος προτυπα συναισθηματων και βιωτής, θα παγιωνοτανε αυτη η κατασταση και στην ιδια και τις απογονους της...και το σωμα της θα ακολουθουσε, αντανακλωντας σαν σε καθρεφτη τα λαθος προτυπα των αισθηματων της και της ζωης της...μεχρι να την οδηγησει στην ολοκληρωτικη φθορα και το σωματικο θανατο και διαλυση, παρασερνοντας μαζι της και το αρσενικο της, που κι αυτο θα οδηγηθει με παραπλησιο τροπο αλλα απο λιγο διαφορετικο νοητικο μονοπατι στην ιδια διαδικασια φθορας και θανατου.
Θλιβερο, ε;
Οχι απαραιτητα.
Στην ορθοδοξη παραδοση υπαρχει η πιο παρηγορη, η πιο ελπιδοφορα, η πιο γλυκια θεωρηση της φθορας και του θανατου που μπορεις να φανταστεις.
Και στοιχηματιζω οτι δε στην ειπανε ποτες.
Εμ βεβαια, σαμπως την ξερανε κι αυτοι για να στην πουνε, αμα ο νους τους ητανε εκει μεσα πως θα κονομησουνε?
Ακου την ομως, αξιζει τον κοπο σου λεω.
Με τη θυσια, τη σταυρωση και την ανασταση Του ο Χριστος, ο τελειος Ανθρωπος, αποκατεστησε την ανθρωπινη φυση στην αρχικη της δοξα και τιμη, αρα και το ανθρωπινο σωμα. Δεν εχεις δει κατι αγιογραφίες το Χριστο σε ολη την αναστημενη Του ομορφια να τραβαει τον Αδαμ και την Ευα εξω απο τον Αδη, εναν με καθε χερι? Δεν ειδες, το φανταστηκα. Σαμπως πατάς και καθολου στην εκκλησια, ανευλαβές υποκειμενο?
Αρα λοιπον,οσο κι αν εδω το σωμα μας υποκειται στη διαδικασια της φθορας, λογω λανθασμενων νοητικων και συναισθηματικων προτυπων, οσο κι αν ζουμε την ιδα διαδικασια απο την οποια περασανε κι οι πρωτοπλαστοι σ'οοοολη τη διαρκεια της μιζερης ζωης μας, τη μερα της αναστασης των νεκρων, οπως μας εχει υποσχεθει, δε θα αναστηθουμε απλως ως ψυχες αλλα και ως σωματα, με το δοξασμενο σωμα μας σε ηλικια 33 ετων, ιδιο με αυτο το αναστημενο του Χριστου, που εtρωγε, επινε, το οποιο μπορουσε να το ψαύσει ο Θωμας, αυτο που περνουσε μεσα απο πορτες, αυτο που ηταν το φως και η ομορφια προσωποποιημενη.
Αυτο το τελειο σωμα που λαχταρας τωρα , αλλα που οσο και να το θες δε μπορεις να το'χεις ή κι αν το'χεις θα'ναι για τοσο για λιγο, συντομα θα στο λυωσει η φθορα....
Αυτο το σωμα, αρσενικο μου, που το ψαχνεις στο αλλο φυλο με πυρετωδη εμμονη, γιατι κατα βαθος ξερεις οτι απο κει ξεκινησανε ολα...
Αυτο το σωμα, αρσενικο και θηλυκο μου, που ξοδευεις τα μαλλια της κεφαλης σου, εχεις δεν εχεις, για να το κανεις πιο ομορφο, που το ταλαιπωρεις και χτυπιεσαι - και καλα κανεις- στα γυμναστηρια, ή το ξαπλωνεις-που δε κάνεις καλα- στο κρεβατι του πονου του πλαστικου χειρουργου για να το κάνεις πιο ομορφο, πιο ποθητο, πιο αξιογάμητο, μη θελοντας να σκεφτεσαι οτι δινεις άνιση μαχη με το χρονο που δε την κερδισε ποτε κανεις..
ενω σε περιμενει το απολυτο, το τελειο, το δοξασμενο, σωμα της αναστασης, τετοιο που κανενας πλαστικος και κανενα φωτοσοπ δε θα στο δωσει ποτε, γιατι ειναι μεσα στην καθαρη σκεψη της ομορφιας του Θεου, που υπερβαινει καθε σου φαντασία....
Αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου